Πρώτο βήμα η Πνευματική Διαύγεια

Πνευματική Διαύγεια.

Πώς επιτυγχάνεται η πνευματική διαύγεια μέσα στο ναρκοπέδιο των  ειδήσεων, των ψυχαγωγικών εκπομπών της παρακμής, της “showbiz” και των παρατρεχάμενων, των φαύλων ανθρώπων και επαγγελματιών κάθε είδους και τον κατακλυσμό από αρνητικά συναισθήματα (φόβος, ανασφάλεια, απελπισία);

Στη πράξη τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί εύκολο και ειδικά η αλλαγή παλιών συνηθειών όπως η παραμονή μπροστά στην τηλεόραση. Παρόλα αυτά ο περιορισμός του χρόνου που αφιερώνει ο καθένας βλέποντας τηλεόραση βοηθά στην απεξάρτηση από το κλίμα της κατάθλιψης που επικρατεί παντού και οδηγεί σε πιο ξεκάθαρες σκέψεις και συμπεράσματα. Η ενημέρωση θεωρείται οπωσδήποτε απαραίτητη αλλά για να αποφευχθεί η «πλύση εγκεφάλου» θα πρέπει να είναι συνοπτική και όχι επί καθημερινής βάσης. Άλλωστε, θα είμαι λίγο αυστηρή με αυτή τη δήλωση, αλλά τα περισσότερα από αυτά που λέγονται είναι ψέματα…

Άλλη μια σημαντική προσπάθεια για την επίτευξη του καθαρού νου είναι η μείωση της επίδρασης των γύρω μας στον εσωτερικό μας κόσμο και τις σκέψεις μας. Δηλαδή να μην αφήνουμε να φωλιάζουν μέσα μας για πολύ καιρό έντονα αρνητικά συναισθήματα όπως τα προαναφερθέντα (φόβος, ανασφάλεια, απελπισία) που μπορεί να μας δημιουργήσει οποιοσδήποτε έρθουμε σε επαφή ή οτιδήποτε ακούσουμε. Πρακτικά ο έλεγχος των συναισθημάτων και με τα δεδομένα της σημερινής καθημερινότητας είναι εξίσου πολύ δύσκολος. Αξίζει όμως η προσπάθεια να τα περιορίσουμε καθώς αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά συνήθως οδηγούν σε λάθος κατεύθυνση τη σκέψη και κατ’ επέκταση τις πράξεις μας.

Βασική προϋπόθεση για ένα διαυγή νου είναι επίσης  η καλή σωματική υγεία και φυσική κατάσταση. Η σωματική ευεξία μέσω της άσκησης και της διατροφής διατηρεί το έδαφος του νου εύφορο για υγιείς ξεκάθαρες σκέψεις.

Τέλος αν και δεν αποτελεί μέρος της ελληνικής κουλτούρας και θρησκείας ο «Διαλογισμός» ίσως να είναι μια πνευματική διαδικασία που θα έπρεπε να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας σαν συνήθεια. –Γίνεται η αναφορά στο «Διαλογισμό» με  την έννοια της απομόνωσης (για 10 λεπτά αρχικά με στόχο τα 20 την ημέρα) και το άδειασμα από οποιαδήποτε σκέψη και συναίσθημα.- Είναι μια πρόταση που ξεφεύγει αρκετά από τις συνήθειες της ελληνικής οικογένειας και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας αλλά όπως και όλα τα παραπάνω ίσως αποτελέσει σημαντική βοήθεια για πιο ανεξάρτητες και ολοκληρωμένες σκέψεις και κατά συνέπεια πιο ανεξάρτητα πνεύματα. (Τα ανεξάρτητα πνεύματα δεν βολεύουν σε καμία περίπτωση κανέναν επίγειο άρχοντα της εξουσίας, της διαφθοράς, της εκμετάλλευσης και πολλά ακόμη λοιπά. 

Τα επόμενα βήματα θα μείνουν προς το παρόν στην αφάνεια και στην φαντασία των αναγνωστών αυτού του κειμένου. Το πρώτο αυτό βήμα αποτελεί τη δύσκολη αρχή για την επίτευξη ενός στόχου που μόνο στη θεωρία εξετάζεται αυτή την στιγμή από εκατομμύρια ανθρώπους.

  

Ποίημα

Δήλωση και δημόσια παραδοχή ότι δεν είμαι ποιήτρια ούτε είναι πολύ πιθανό να γίνω.

Το παρακάτω ποίημα σαν σπάνιο αστρικό φαινόμενο του οποίου η περιοδικότητα είναι άγνωστη μέχρι στιγμής γιατί δεν υπάρχει άλλο εκπορεύτηκε από το Νου μου μάλλον τυχαία και αφού δεν πρόκειται να μπει σε κάποια ποιητική συλλογή, σας το παραθέτω.

  

1ο

Ένα χαμόγελό σου

κι η ευτυχία του παραμυθιού μου μου κρατάει το χέρι.

Τώρα μπορείς να με αγγίξεις, ν’ αλλάξεις την κατεύθυνση από το βλέμμα μου.

Μπορείς μόνο με τη φωνή σου να κόψεις κομμάτι του εαυτού μου.

Τώρα μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις μαζί σου αφού τίποτα δεν θέλω να ανήκει μόνο σε μένα.

Ένα χαμόγελό σου

και νομίζεις πως γράφεις εσύ την τελευταία σελίδα.

Ξεθωριάζεις τα χρώματα του πρωινού ήλιου μου.

Αφαιρείς τη μαγεία της σελήνης από τις βραδινές περιπλανήσεις μου.

Η στάση της ψυχής μου βίαια θα τελειώσει για να κρατήσει το όνομα που της χαρίστηκε.

Ένα χαμόγελό σου

και η πραγματικότητα του εφιάλτη μου γίνεται φίλη σου.

Κανόνες και λάθη, ψεύτικη μοίρα μα διόλου τυχαίο το μάθημα.

Γνωρίζω και μετά χάνομαι.

Η ανθρώπινη φύση καταφέρνει για λίγο να προσγειώσει την πίστη μου.

Ένα χαμόγελό σου

κι η σκέψη μου σε κοιτάει αδιάφορη.

Ξημερώνει.

Μου μιλάει η ζωή, ακούω τη φωνή της σα νερό.

Τραβιέται το βλέμμα μου από το σταυροδρόμι σου.

Διάφανη έγινε η σκιά σου κι ολόκληρη εγώ χαμογελώ σα μουσική του Παραδείσου.

Ελληνικά εγκόσμια - Η κατάρα της Διοίκησης και της Ηγεσίας της

Καθοδηγούμενη από τη απορία για το ποιά είναι η χρονική καμπή της ζωής μου κατά την οποία ξεκινάει αυτή η παντοτινή αίσθηση  που υπάρχει μέσα μου για την πολυσυζητημένη σκουρόχρωμη ελληνική κοινωνική πραγματικότητα συνειδητοποιώ ότι όλα ξεκίνησαν για μένα από την «Ανώτατη εκπαίδευση».

-Το  Πανεπιστήμιο είναι ο χώρος μέσα από τον οποίο  περνώντας «μαθαίνεις»  όσα ήταν κρυμμένα πίσω από το πρώτο πέπλο της αθωότητας της παιδικής ηλικίας και το δεύτερο πέπλο της σύγχυσης της εφηβείας.
Παράδειγμα : Έφηβη-φοιτήτρια συνεπής στην ώρα των νιάτων και έτοιμη για γνώση και μερικά πάρτυ παρίσταται με αντίστοιχη συνέπεια στις παραδόσεις των μαθημάτων αλλά αντιλαμβάνεται ότι αυτό δεν είναι αρκετό αν σε αυτές δεν παρίσταται ο ίδιος ο καθηγητής.

Αξίζει να αναφερθεί  ότι η κατάκτηση του χώρου της εργασίας απομακρύνει ολοκληρωτικά πλέον ό,τι μπορεί να κρύβει την άσχημη θέα της πραγματικότητας της ελληνικής  κοινωνίας. -

Η αιωνιότητα όμως αυτή κρύβει πολλές ακόμα αρκετών γενεών πριν από την δική μου, και ισοδυναμεί με ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας, αυτής τουλάχιστον που εμείς γνωρίζουμε. Όλες οι παραπάνω πρώτες ανώδυνες σκέψεις και διαπιστώσεις μου καταδείχνουν το προφανές ..  και το φλοιό της συνειδητοποίησης. Το προφανές είναι το αναμφισβήτητα μεγάλο κομμάτι της ευθύνης της Διοίκησης και της Ηγεσίας της και η κατάρα της που στοιχειώνει κάθε βιβλίο Ελληνικής Ιστορίας και κάθε ελληνική ψυχή που την έζησε και την διαμόρφωσε.